Boy is een echt Kooikerhondje, een reu met geboortedatum: 15-01-2015. Net als Bink is hij al een tijdje bij ons, gewoon meedraaien met de dagelijkse routine zodat we ons een beeld kunnen vormen want de reden van zijn komst was best een serieus verhaal. Nu ook de gedragstest is gedaan stellen we hem graag aan u voor.
Bij de laatste eigenaar heeft Boy 1,5 jaar gewoond en daar is veel mis gegaan. Dat is een combinatie van factoren, er is dus geen absolute schuldige aan te wijzen en het doet de eigenaar ook zeker veel verdriet. In het asiel werd duidelijk dat dit manneke behoorlijk doof is (letterlijk bedoeld, niet figuurlijk). Het is ook een feit dat Boy ontzettend gericht is op voer en daarin slecht weet te doseren. Als je even niet oplet wordt een voertje veel te hard aangepakt en tja, de opmerking ‘zachtjes’ hoort hij nu eenmaal niet. Het is dus iets om rekening mee te houden én een gedeeltelijke verklaring voor de incidenten waarbij het tot bijten is gekomen.
Waarschijnlijk heeft Boy voor een groot deel zelf mogen bepalen hoe het leven werd geleefd. Naar verluidt heeft hij zijn jonge jaren in een kennelsituatie doorgebracht, echter dat is niet helemaal duidelijk. Samenwerken lijkt een nieuwe ervaring. Jammer want juist dat zorgt voor prettig samenleven met elkaar. Maar niet getreurd, we gaan voor een goede toekomst.
In de omgang met andere honden is Boy duidelijk. Intacte reuen die ook nog eens druk of minder aardig reageren doen zijn bloed koken. Dan is de enige optie hem uit de situatie halen en met de riem meenemen. Gecastreerde soortgenoten geven ook spanning en gaan niet echt goed samen, alleen minder heftig dan intacte reuen. Een enkel teefje kan op een kort snuffeltje reageren waarna hij snel doorloopt. Samen met katten is niet verstandig waarbij het risico ligt in aanwezigheid van voer (of de verwachting van voer). Het is vast wel duidelijk dat ook een gezin met kinderen geen goed idee is.
Een paar uurtjes alleen thuis is geen probleem. Natuurlijk, rustig opbouwen in een nieuwe situatie. Aan de lijn trekt Boy het eerste deel van de wandeling. Daarna loopt hij redelijk netjes mee en geniet hij van snuffelen in het hoge gras. Op de terugweg naar het asiel voelen we het trekken weer terugkomen. Zijn kennis van basiscommando’s beperkt zich tot zit op verzoek en hij schijnt een pootje te kunnen geven (vond hij tijdens de gedragstest niet nodig). Af zit niet in het pakket, daar doet hij niet aan. Aan de lijn komt hij redelijk als hij begrijpt wat de bedoeling is. Los is niet verstandig gezien zijn gedrag naar andere honden en zijn doofheid. De beweging van een speeltje weggooien triggert hem om te gaan kijken, en dat was het. Samen of zelf spelen doet hij niet. Het zoeken van voertjes (op advies van een hondentrainer) gaat Boy supergoed af maar versterkt zijn voermotivatie ook enorm en daarbij is wel zijn standpunt: alles voor Boy. Om dat op een goede manier te doen kan wel maar is niet zo eenvoudig.
Hij komt met een handleiding, daar kunnen we niet omheen. Maar het is ook een leuk, sportief hondje die het prima vindt als je een teek van zijn koppie haalt, een hondje dat opgewekt in het leven staat. Bij de dierenarts gedroeg hij zich keurig en dat maken we weleens anders mee. Consequent positief leiding geven is belangrijk en dan bedoelen we vooral ja is ja en nee is nee. Vandaan, morgen en altijd. Geen harde hand, dat is zeker niet nodig en brengt schade toe aan het vertrouwen. Hebben wij uw nieuwsgierigheid gewekt? Kom kennismaken, we geven graag alle informatie. U bent welkom! We werken op afspraak.